Hmmm

Ég mætti í vinnu samviskusamlega i morgun vongóð yfir að fá að fræðast betur um ástandið. Hvern er ég að vinna fyrir, er ég að vinna frítt sem stendur eða hvað er málið. Ég frétti að eigandi fyrirtækisins ætlaði að vera með símafund með öllum yfirmönnum fyrirtækisins og þar ætti margt að koma í ljós. Svo þegar kom að símafundinum þá var hann ekki viðtals þar sem hann var að tala við lögfræðinginn sinn. Svo ég hef ekki hugmynd um ennþá hvern ég er að vinna fyrir. Samkvæmt atvinnulögum hérna þá ef vinnuveitandi hefur ekki borgað þér í 10 daga þá er talið að hann hafi yfirgefið þig. Í dag er 10 dagurinn, en það sem ég þarf að gera er að stefna fyrirtækinu til að fá útborgað. Ég kem til með að skoða það á morgunn, vandamálið við það er að það getur tekið nokkra daga, mánuði eða ár. Bankinn þarf að borga upp allar skuldir á eigninni og þar með talið mín laun áður en þeir geta selt, en hver veit hvenær þeir ætla að selja. Bankinn kemur til með að taka yfir eignina, en það getur tekið 30 daga, fyrirtækið mitt ákvað að gefa þeim einn dag hehe.

En allavega ég læt ykkur vita nánar um framhaldið þegar ég veit meira, við ákváðum að mæta í vinnu en bara frá 10-16 í staðinn fyrir 8.30 - 17.30 og halda staðnum gangandi svo að þetta bitni ekki á leigjendunum.

Gjaldþrota

Fyrirtækið sem ég vinn eða réttara sagt vann fyrir fór á hausinn í dag. Við erum sennilega eign Key Bank núna. Eins og þetta virkar þá borgaði Bethany fyrirtækið mitt lán til Key Bank í hverjum mánuði eins og húsagreiðslur, svo í raun á Key Bank okkur. Þegar Key Bank fékk vind af því að Bethany var í fjárhagsvandræðum ákváðu þeir að senda fulltrúa frá bankanum til að skoða eignirnar sínar hérna í Colorado. Sú kom seinasta miðvikudag til okkar og skoðaði restina í gær og í dag. Við auvitað vorum ekki að leyna því að það voru ekki peningar til að viðhalda eigninni og svo nefndum við það í hjáverkum að það væri gott að fá útborgað hehe. Konan frá bankanum gjörsamlega missti sig þegar hún frétti að Bethany hafi ekki verið að borga starfsmönnunum sínum. Svo í dag var Bethany gefinn kostur á að færa eignina aftur yfir til bankans eða lýsa sig gjaldþrota. Þeir ákváðu að færa eignina yfir til bankans. Það sem er samt frekar óþæginlegt er að ég frétti þetta með að yfirmaðurinn minn sagði okkur frá hennar samtali við hennar yfirmann, en eigandi fyrirtækisins hefur ekki haft fyrir því að láta okkur vita hvað er í gangi. En næsta skrefið fyrir mig er að mæta í vinnu á Mánudagin og vita hvort ég fái útborgað þau laun sem þeir skulda mér sem eru komin hátt upp í 400 þúsund sennilega fyrir skatt og hversu fljótt bankarnir geta tekið yfir en þeir reyna að taka yfir á innan við 30 dögum, verður skrifstofan opin næstu 30 dagana eða lokuð. Aðallega fæ ég útborgað bráðlega eða þarf ég að bíða í 30 daga og verð ég með vinnu eftir þetta hehe. Svo smá scary ástand hérna í Ameríkunni en samt er ég fegin að Bethany fór loksins undir þar sem þetta var orðið fáránlegt.

Græðgi

Hér er allt við það sama, vinnan borgaði okkur loksins aðeins 10 dögum of sein, núna verða þeir í það minnsta 7 dögum of seinir en það fynda er að í sama andadrætti tala þeir um að kaupa fleiri eignir í Colorado! Hvernig væri að byrja á því að borga upp miljónirnar sem þeir skulda (dollara) og koma sér í þá stöðu að geta borgað starfsmönnunum sínum!

Ég hef verið að reyna að finna aðra vinnu en það hefur gengið brösulega þar sem fleiri fyrirtæki eru í sömu stöðu og okkar. Ég fékk símaviðtal hjá einu Fortune 500 fyrirtæki en það kom stelpa til baka úr mæðraorlofi sem tók stöðuna mína svo ég sit eftir með sárt ennið.

Það góða við þetta er að ef fyrirtækið mitt nær sér upp þá fæ ég stöðuhækkun, en það losnaði staða einum fyrir ofan mig sem ég get fengið ef ég vil. Ég er svo heppin að ég get tekið næstu viku eða tvær að ákveða hvort ég vil han eða ekki. Þetta er meira bókhaldsstaða en markaðssetning eins og ég geri núna en þvímiður þá þarf ég sennilega að taka hana til að vera með á ferilskránni til að komast upp í yfirmanninn. Mér finnst staðan sem ég er í núna miklu skemmtilegri en ég fengi hærri laun og kæmist úr söluhlutanum sem ég er að verða geðveik á. Oh well ef þetta er versta áhyggjuefnið hjá mér núna þá er það ekki svo slæmt hehe.

Að öðru leiti er allt gott að frétta af okkur, Jeff heldur áfram að skrifa en það er ekkert að gera vinnulega séð hjá honum heldur. Hundarnir okkar hafa það gott líka, það nýjasta sem Buliwyf er hræddur við eru plast gosflöskur. Líf er orðin heldri köttur sem hoppar á milli staða til að lúra á.

Jæja við heyrumst seinna!

Fyrsti kvenforsætisráðherra Íslands

Ég vil byrja á að óska Jóhönnu Sigurðardóttir til hamingju með forsætisráðherraembættið. Ekki er hún bara fyrsti kvenkyn forsætisráðherra í sögu Íslands, heldur fyrsti samkynhneigði forsætisráðherra sögunnar. Ofan á það erum við með 5 kven- og 5 karlráðherra. Þetta gleður mitt litla hjarta en þar sem ég bý á er kynjaréttindi ekki á sama leveli og á Íslandi.

Það sem er að okkur að frétta er að ég er enn ekki búin að fá útborgað, þeir eru núna formlega orðin 9 dögum of seinir að borga okkur. Við Jeff erum í ágætum málum fram í næstu viku, við eigum mat og lyf hehe, en akkúrat núna þá er það það eina sem skiptir máli. 

Við erum bæði á fullu að leita að nýrri vinnu, þvímiður er nákvæmlega ekkert í boði. Ég er samt svo heppin að hafa farið í símaviðtal og verð vonandi boðin í viðtal í vikunni. Það versta við þetta er að ég tek dýfu í launum og við verðum að flytja og ég dett niður í fæðukeðjunni. Það góða við það er að þetta er Fortune 500 fyrirtæki, borgar starfsmönnunum laun á réttum tíma og ég kem inn með reynslu sem gefur mér auðveldara fyrir að vinna mig upp fljótar og við getum valið um hunduða íbúða sem eru mun betri en þær sem við erum í núna. Við ræddum málin aðeins og ákváðum að við erum tilbúin að fara aftur í 2 herbergja íbúð svo framalega sem hún er nógu stór til að halda undir okkur og gæludýrin okkar. Sem stendur erum við í 3 herbergja íbúð sem er um 90 fm með tveimur baðherbergjum sem er náttúrulega æði, en ef það sparar okkur pening að fara í 2 herbergja 70-80 fm íbúð, þá er það ekki málið.

Fyndið hvað maður er kominn langt frá Íslandi, ég ólst upp í að mig minnir um 3 herbergja 75 fm íbúð og fannst hún rosalega stór og fín. Núna þá vil ég helst fara upp í yfir 100 fm með tveimur baðherbergjum og helst 4 herbergjum hehe!

En allavega, til hamingju Ísland, vonandi nær næsta ríkisstjórn að taka betur á málunum og vonandi nær nýir bankastjórar Seðlabanka að rétta fjárhaginn við!

Sieglinde Chapter 2

Several centuries ago, the city of Praag had been overrun by the might of Asavar Kur. Asavar had thought himself a mighty Chaos champion, and indeed had succeeded where many others had failed. His armies had crushed the peasants of the winter country and changed the very fabric of the city into something less than normal. Asavar was eventually beheaded by Magnus 'the Pious', but the effects of chaos were never fully removed from the city. The Kislev natives had burned the city to the ground in an attempt to remake it free of chaos taint, but this had little effect. Tainted energies were now as much a part of the city as brick and mortar.

Sieglinde pondered the history of the city, crouched hidden on a balcony. Something was at play here, something wicked and delightful. She could feel a presence, goading her to kill, whispering in her ear to wet her blades yet again on the soft skin of her enemies. And all were her enemies. The presence was unnecessary for her, she was a Maidb, a bride of Khaine, and she dealt in murder as others dealt in silver coin. Sieglinde was curious though what effect this presence would have on those in the city.

She licked her lips, imagining the taste of the warm blood being spilled below. She had just watched a most unnatural set of events, and it was driving her crazy (although some might argue she was well past sanity already) with ecstasy. Bright wizards, shadow warriors, chaos worshipers, even one of the personal guard of Malekith had succumbed to the call. Each cut, each wound, each fiery blast pushed her closer to the edge. Sieglinde wanted to join in, throw herself frantically into the fray, but she held back. She spilled blood because she wanted to please her husband, not to satisfy some chaotic manifestation. Plus, she had gained much this day by doing nothing. Several rivals had already perished, how many more would heed the call and fail? She decided to do something she was very, very bad at. She would wait, patiently, gauging the situation for the most opportune time to strike. She ran the edge of one of her daggers along her thigh, a thin red line forming. Soon though, she thought, soon.

Sieglinde

Jeff hefur tekið upp að skrifa smásögur úr nördaheiminum hans Warhammer. Ég hef ákveðið þar sem mér finnst þær nokkuð góðar að leyfa ykkur að lesa þær líka. Þær eru á ensku auðvitað og eru stundum nokkuð dökkar, en engu að síður gefur honum eitthvað að gera og er góð æfing fyrir bókina sem hann er að skrifa.

Af okkur er allt við það sama, hljómar eins og fyrirtækið mitt er að fara á hausinn svo hvað gerist veit ég ekki, við lifum bara frá degi til dags með það og reynum að láta þetta ekki stressa okkur um og of. Við tökum á því þegar að því kemur.

Hérna er fyrsti hlutinn en hann skrifar reglulega á vefsíðu ostemark.com um Sieglinde. Þetta er í mjög skemmtilegum stíl, warhammer.com er með samkeppni þar sem þeim eru gefnar aðstæður og svo eiga þau að skrifa undir þeim. Þannig að Jeff skrifar sögu og síðan tekur næsti við þar sem hann hætti.

Forsagan er að það er stríð í gangi í Praag og Jeffs karakter Sieglinde er sendur þangað.

Áður en við byrjum þá er smá kynning á Sieglinde

 

Full Name: Sieglinde Mournblade

Lineage: unknown, currently serving House Eilserv

Current Age: exact age unknown, several centuries of historical records

Birthplace: Har Ganeth, Naggoroth is where she believes

Profession: Maidb

Skills: infiltration, herbalism, alchemy, close quarters combat

Hobbies: torture, information gathering

Physical Description: Standing close to five and a half feet tall, Sieglinde's height is exaggerated by a large mane of dreadlocked hair, deep blue in color and bound by gromnil clasps. Her skin is pale white, her lips dark blue in stark contrast. Wether they are naturally this color or have been stained permanently by years of excessive sipping on vile poisons is unknown, even to her. On each shoulder is a matching tattoo of a black coiled snake, the emblem of House Eilserv.

Personality: Sieglinde has the confidence of someone who knows their true place in the world. She knows what her life's mission is, and knows who her true love is. She knows she was chosen by Khaine from birth, and that he above all else loves her unconditionally for the skills she possesses. She is not encumbered by her mortality, knowing that death will only bring her to her immortal husband. She is very vain about her appearance, especially her hair and her armor. She takes great lengths to make sure each piece is dyed the exact same shade of color. Stories are told in House Eilserv of how she once killed a guard for not taking enough time appreciate her form in a process that spanned several days. Memories of the screams the guard made has left those remaining in the uncomfortable position of not knowing when and when not to look at her as she passes.

Friends: Sieglinde has no friends, only temporary allies. Even these change on a day to day basis depending on what she remembers, or thinks she remembers. Years of drinking poisonous beverages have not only pushed her beyond sanity, but have relieved her of any sort of short term memory. She has problems remembering names and faces not work related, and as such has had her house emblem tattooed on her shoulders so she'd know where to return after an assignment. The only thing she seems able to remember these days are things she learned years ago while in school and every single death she's caused over the last two centuries. If asked, she is more then willing to discuss each and everyone one in a level of detail that makes even the skilled torturers of Malekith envious.

 

Chapter 1

 

 

The slave unclasped the tent flap as clumsily as he could manage, making sure to make an undue amount of noise. Too many of his brethren had paid the ultimate price by approaching his mistress without warning. From the opening he could see her sprawled out on her back naked, lying on a collection of white bearskin rugs. Empty glass vials laid strewn about the ground, some leaking oddly colored liquids. Her body was covered in a collection of small scars, some from her numerous enemies, some self inflicted. He noticed she still had her two makhairas grasped firmly in her hands, as if she was afraid she'd pass into the next world without them in her sleep. He made sure to stay well away from those, knowing how sharp they were.

"Mistress Sieglinde, you are being summoned to Lord Korigan's tent. From the conversation I overheard it sounds as if they are moving you to another battlefront."

One sleepy eye opened, and heavy blue lips purred "You dared spy on a Lord?"

The slave stammered for an answer but had none, and awaited a death of slashing blades.

"Well done. You are finally learning a skill other then awaking me from my dreams. Let's see what Korigan has to say shall we? Help me find my armor first though, I have absolutely no idea where I lost it."

***********************************

An hour later Sieglinde approached the tent of Lord Korigan. She was both armored and armed, as if expecting an ambush. The slave had managed to find her corset in a pile of snow by the tent opening, a dark red leather piece ornately decorated with grinning demon skulls. On her legs were pure white leggings tied off at her thighs. Over these she wore protective dark red greaves, fit to resemble overlapping dragon scales. Her hands were covered in matching gauntlets. A belt with a buckle fashioned in the form of a skull held what remained of her armor in place.

Two guards wielding halberds stood on either side of the entrance. Sieglinde ignored them as she made to enter the command tent.

"Stop witch elf filth, you'll enter only when Lord Korigan says you ca.... *gurgle*" His lecture was cut off as her left hand struck backwards in a quick deft motion, puncturing his throat with a makhaira. The guard fell to his knees grasping at his neck, blood pouring out the wound. She hadn't even looked back when striking, focusing on the Lord before her.

"I can only assume you placed that fool there because he was someone you needed disposed of," she smirked. Sieglinde didn't feel the need for exchanging pleasantries, she did not consider Korigan her superior.

Lord Korigan looked up from a vellum parchment he was reading, a battle map of some sort. He held a goblet of wine in one hand, despite the early hour. "Yes of course, I knew the foolish brute would say something stupid. Lower houses always go out of their way to try and prove their superiority to those obviously their betters. Cretins. I assume you slept well?"

She shrugged. "You should know, you were there." Her eyes seemed lost in thought, a wicked smile forming across her blue lips and a flush red spreading across her pale white cheeks. " From what I remember, I could use another nap. That is not why you called me here for though, is it."

Lord Korigan frowned. "No, indeed not. This parchment came this morning from a messenger of House Eilserv with your name on it."

"And what did it say?" she asked coyly.

Feigning indignation, Lord Korigan replied "I do not stoop to reading messages. That is what my spies are for."

Sieglinde unrolled the parchement, noticing the poorly made attempts to reconstruct the broken wax seal. She barely looked up to smirk. The smirk soon changed to a scowl though as she read the missifs contents.

"PRAAG???" she screamed at the top of her lungs.

 

Sérstrúarsöfnuður eða teppi

Einhver rosalega gáfaður ekki bara hannaði heldur sannfærði sjónvarpmarkaðinn um að selja og markaðssetja teppi sem við köllum the Snuggie. Teppi með ermum! Svo miklu auðveldara að halda á sér hita OG hreyfa sig án allra hamla hehe. Það versta við er að maður lítur út eins og sérstrúarsafnaðarmeðlimur í þessu glæsilega teppi sem einhver er að verða ríkur á!

Það sem er að mér að frétta er að leasing consultantinn minn ákvað að hætta þar sem jahh, fyrirtækið mitt borgar að meðaltali núna 4 - 5 dögum of seint. Það er víst betra að vera með enga innkomu heldur en innkomu sem kemur seint. Mig grunar reyndar að hún hafi vita að hún væri á leiðinni út þar sem hún var ekkert sérstaklega góð í sínu starfi. Því miður þýðir þetta fyrir mig að við erum 2 eftir á skrifstofunni minni af 5 svo næstu vikur verða erfiðar vegna vinnuálags. Ofan á það þá fæ ég að eyða sennilega næstu 3-4 vikum í að finna tvo leasing consultants sem þýðir að taka viðtöl við meðalgreinda einstaklinga. og reyna að finna einhvern sem er með IQ yfir allavega 90. Það virðist vera einstaklega erfitt að finna starfsmann hérna í Ameríkunni sem vinnur í staðinn fyrir að hanga í tölvupóstinum sínum allan daginn eða fer ekki að gráta út af því að þeim er illt í puttunum eftir að hafa sett skjöl í skjalaskápinn...ég er svosem ekki með rosalegar kröfur, ef þú mætir á réttum tíma, ert með gott viðhorf og vinnur út vinnutímann þá ertu ráðin!

Vantar einhverjum vinnu

Fékk Útborgað

Vúvú fékk loksins útborgað í dag, bara degi seinna en þeir áætluðu, ég átti að fá útborgað seinasta Föstudag, síðan var okkur sagt að við ættum að fá útborgað á Þriðjudag en peningurinn kom loksins inn í dag. Meira skítafyrirtækið sem ég vinn fyrir. Þeir sönnuðu það í dag þegar það kom í ljós að þú þarft að ávinna þér inn veikindadaga þetta ár, það þýðir að í Janúar á ég 3 klst sem ég get verið veik, en í lok Desember átti ég 72 stundir eftir af 80. Ég tapaði þeim þar sem þeir rúlla ekki yfir á nýja árið. Hérna er meira kerfi sem gjörsamlega er atvinnuveitendanum í hag og fyritækið mitt er að nýta sér það algjörlega!

 

En allavega, fékk útborgað í dag, svo kemur það í ljós eftir eina og hálfa viku hvort þeir standi við að borga á tíma þá. Ef ekki þá mætir daman ekki í vinnu fyrr en hún fær útborgað og Hananú!

Vírus og efnahagsvesen

Tölvan mín er ennþá með tölvuvírus en Jeff er að bíða eftir að ég visti gögnin mín og myndir á disk svo hann geti hreinsað hana, ég hef ekki nennt í það verkefni hingað til svo ég setti upp fartölvuna mína í staðinn.

 Að öðrum málum þá áttum við góð jól fyrir utan þann tíma sem við eyddum með fjölskyldunni hehe. Á aðfangadag þá fórum við til tengdó, planið var að allir kæmu með forrétt og tengdó myndi svo panta aðalréttinn frá steikhúsi. Hún var að vinna til kl 4 um daginn og vildi ekki hafa mikið fyrir okkur, hversvegna hún vildi endilega halda aðfangadag heima hjá sér þá skil ég ekki. En við biðum og biðum og kl 8.30 ákvað hún að panta, viti menn veitingarstaðurinn var búinn að loka svo sorry, enginn matur. Ég og Jeff hristum hausinn og brosuðum þar sem við vissum að hún myndi klúðra þessu einhvernveginn. Nicki ákvað að sópa inn og reyna að bjarga kvöldinu og fann einn veitingarstað sem var ennþá opinn svo Jeff fékk hamborgara á aðfangadag en ég ákvað að sleppa kvöldmatnum í þetta sinn þar sem klukkan var orðin 10.

Þar sem við vissum þetta fyrirfram vorum við ekkert sérlega fúl, en ég hafði látið tengdó vita með fyrirvara að við ætluðum að vera ein á jóladag þar sem ég nennti ekki að vera pirruð yfir að láta þau eyðileggja jólin fyrir okkur en það var sennilega besti tíminn yfir jólin. Við elduðum okkur rosalega góða steik, átum og áttum góða kvöldstund saman bara tvö með öllum loðdýrunum okkar sem voru svakalega ánægð með sína steik.

Dagin eftir jól komu svo vonbrigin, ég átti að fá útborgað þann 26 Des en nei nei, fyrirtækið mitt átti ekki fyrir laununum svo þeim seinkaði í viku. Við áttum sem betur fer smá varasjóð og lifðum á honum þangað til við fengum útborgað. Þetta var annað skiptið sem þetta gerðist, og núna er þetta að gerast í þriðja sinn við fengum tölvupóst í dag um að þeir ættu ekki fyrir laununum okkar sem við eigum að fá útborgað á morgunn Föstudag og fáum hugsanlega útborgað á Þriðjudag.

Því miður er enga vinnu að hafa hér í USA ekki einusinni mínum geira sem vanalega er mjög auðvelt að fá vinnu í, ég sótti um nokkrar stöður í morgun sem ég fann og fékk smá símaviðtal út úr því það var allt of sumt. Yfirmaður okkar var með fund í dag og lét okkur vita að ef við ákveðum að mæta ekki fyrr en við fáum útborgað þá værum við velkomin til baka þegar það gerist. Ég ákvað að gefa fyrirtækinu mínu sjéns til Þriðjudags ef ég hef ekki fengið útborga þá, þá mæti ég ekki fyrr en ég fæ útborgað, flestir eru á sömu skoðun.

Fyrirtækið mitt á víst að fá fjárfestir í lok Janúar, ég vona innilega að það fari í gegn þar sem eftir að reka íbúðarkomplexu með 482 íbúðum með enga peninga sem þýðir að við fáum enga þjónustu svo sem neinn til að þrífa, verkfæri til að laga hluti, parta, markaðsetningu og nú laun þá ætti það að vera mjög auðvelt að reka íbúðirnar með smá budget. Hinsvegar þá treysti ég ekki ráðamönnum fyrirtækins míns fyrir einu né neinu og því þá sannleikanum, það versta er að það tekur tíma fyrir bankann að taka yfir og fyrirtækið mitt hefur ekki tekið neinar ráðstafanir hvað það varðar.

Árið byrjar því smá brösulega hjá okkur með fjárhagsáhyggjum en ég er sannfærð að við komust í gegnum þetta sterkari. Guð vakir yfir okkur og passar að við eigum mat á borðunum og gefur okkur tækifæri til að meta betur það sem skiptir máli :)

Btw, fyrirtækið mitt er rekið af Mormóna frá Californíu! 

Brrrr

Veturinn er kominn til Denver! Það er 10 stiga frost hérna og snjóar látlaust. Greyið hundarnir liggja undir sæng að deyja úr kulda á meðan Líf gæti ekki verið nokk sama enda með nægan feld. Það var því heit súpa í hádeginu fyrir Völuna og í kvöld er planið sett á heitt súkkulaði, arineld og teppi!

Brrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr